Νίκες, βάθρα και ιστορικά comeback που σημάδεψαν την καριέρα του Dani Pedrosa, ενός από τους κορυφαίους αναβάτες στην ιστορία του MotoGP™.
Ο Dani Pedrosa έχει γράψει ιστορία στις πίστες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας μοτοσυκλετών και σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε για πρώτη φορά, εν δράσει, στην Ελλάδα. Ο Ισπανός αναβάτης εξέλιξης της Red Bull KTM Factory Racing έρχεται στην Ελλάδα για το Red Bull Showrun by ALUMIL και εδώ ετοιμάσαμε ένα άρθρο για να θυμηθούμε τις καλύτερες αγωνιστικές του στιγμές. Αν θέλεις να είσαι και εσύ ένας από τους τυχερούς που θα δουν στις 31 Μαΐου, στο Αεροδρόμιο Τατοΐου, τον Dani Pedrosa στη σέλα της KTM RC16, κλείσε έγκαιρα το εισιτήριό σου εδώ.
2002 – Πρώτη νίκη σε ηλικία 16 ετών
Ο Dani Pedrosa ξεκίνησε να αγωνίζεται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2001, στην κατηγορία των 125cc. Την επόμενη χρονιά, θα πάρει στο Assen της Ολλανδίας την τρίτη του pole position και στον αγώνα θα καταφέρει να κρατηθεί στην πρώτη θέση από την εκκίνηση μέχρι τον τερματισμό. Αυτή θα είναι η πρώτη του “παγκόσμια” νίκη και εκείνη τη στιγμή θα γίνει ο τρίτος νεότερος αναβάτης της ιστορίας που το πετυχαίνει.
2005 – Προσπέρασμα στην τελευταία στροφή και τίτλος
Στην πίστα του Philip Island στην Αυστραλία, ο Dani Pedrosa έχει την ευκαιρία να πανηγυρίσει τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του στα 250cc. Για να το καταφέρει χρειάζεται τη νίκη, αν και στους τελευταίους γύρους βρίσκεται “κολλημένος” πίσω από τον Sebastian Porto. Ωστόσο, στην τελευταία στροφή του αγώνα επιχειρεί την επίθεσή του και καταφέρνει να βρεθεί δίπλα-δίπλα με τον Αργεντινό αναβάτη, τον οποίο καταφέρνει να προσπεράσει για μόλις 0,02 δευτερόλεπτα ώστε να φτάσει στην κατάκτηση του τρίτου συνολικά Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, και ενώ απομένουν δύο ακόμη αγώνες για την ολοκλήρωση εκείνης της αγωνιστικής χρονιάς.
2006 – Πρώτη νίκη στο MotoGP™
Αυτήν τη χρονιά, ο Dani Pedrosa ανέβηκε στη “μεγάλη” κατηγορία και στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς, στην Κίνα (Σανγκάη), κατάφερε να πάρει την πρώτη του pole position. Στον αγώνα της Κυριακής, αν και βρέθηκε στην πέμπτη θέση μετά την εκκίνηση, μπόρεσε να ανακάμψει και να πάρει την πρώτη του νίκη, σε ηλικία 20 ετών, ώστε να γίνει τότε ο τρίτος νεότερος αναβάτης της ιστορίας που το πετυχαίνει.
2012 – Μία από τις μεγαλύτερες νίκες όλων των εποχών
Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς στη Valencia γίνεται με μικτές καιρικές συνθήκες και η πίστα είναι βρεγμένη. Σχεδόν όλοι οι αναβάτες φοράνε βρόχινα ελαστικά στις μοτοσυκλέτες τους, όπως άλλωστε και ο Dani Pedrosa. Ολοκληρώνοντας τον γύρο ζεστάματος ο Ισπανός αναβάτης της Repsol Honda αποφασίζει να αλλάξει μοτοσυκλέτα ώστε να μπει στον αγώνα με slick ελαστικά, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να ξεκινήσει από το pit lane και ουσιαστικά από την τελευταία θέση της εκκίνησης. Πραγματοποιώντας ρεσιτάλ οδήγησης ο Pedrosa προσπερνάει τον έναν αναβάτη μετά τον άλλο και ήδη από τα μισά του αγώνα παίρνει την πρωτοπορία για να επιτύχει την έβδομη νίκη του στη σεζόν με την εξωπραγματική διαφορά των 37” από τον δεύτερο και του ενός λεπτού από τον τρίτο, ενώ “έριξε γύρο” στους μισούς από τους αναβάτες που τερμάτισαν τον αγώνα.
2024 – στο βάθρο ξανά
Έχοντας αποσυρθεί από την ενεργό δράση από το 2018 και πραγματοποιώντας μόλις τρεις έκτακτες αγωνιστικές εμφανίσεις τις σεζόν 2021-2023, ο Pedrosa επέστρεψε το 2024 για την τελευταία του (μέχρι στιγμής) αγωνιστική εμφάνιση. Αυτή έγινε σε μία από τις αγαπημένες του πίστες, στην Jerez (η οποία φέρει και το όνομά του στην έκτη στροφή), και ο Pedrosa ξεκινάει το αγωνιστικό τριήμερο με τη16η θέση στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά (Q1). Πιθανότατα, πριν σβήσουν τα φώτα της εκκίνησης κανείς δεν θα πόνταρε σε αυτό, αλλά ο wildcard αναβάτης της KTM κατάφερε να είναι ένας από τους ταχύτερους αναβάτες που δεν έπεσαν (εκείνος ο αγώνας είχε ασυνήθιστα πολλές πτώσεις) και να περάσει τη γραμμή του τερματισμού στην τέταρτη θέση. Λίγο αργότερα ο Quartararo, ο οποίος είχε τερματίσει τρίτος, δέχθηκε ποινή λόγω χαμηλής πίεσης στα ελαστικά της μοτοσυκλέτας του με αποτέλεσμα ο Pedrosa να ανέβει στην τρίτη θέση και να πανηγυρίσει το πρώτου του βάθρο μετά από 7 χρόνια (είχε κερδίσει στη Βαλένθια το 2017).